تشخیص زودهنگام و درمان تب دنگی
تشخیص زودهنگام تب دنگی و آغاز درمان مناسب، نقش بسیار مهمی در بهبودی بیمار و جلوگیری از عوارض جدی دارد. در ادامه به بررسی روش‌های تشخیص زودهنگام و بهترین روش‌های درمان این بیماری می‌پردازیم.
تشخیص تب دنگی می تواند دشوار باشد زیرا علائم و نشانه های آن را می توان به راحتی با علائم بیماری های دیگر – مانند چیکونگونیا، ویروس زیکا، مالاریا و تب حصبه اشتباه گرفت.
پزشک شما احتمالاً در مورد سابقه پزشکی و سفر شما سؤال خواهد کرد. حتماً سفرهای بین‌المللی را با جزئیات شرح دهید، از جمله کشورهایی که بازدید کرده‌اید و تاریخ‌ها، و همچنین هرگونه تماسی که ممکن است با پشه‌ها داشته باشید. پزشک شما همچنین ممکن است نمونه‌ای از خون بگیرد تا در آزمایشگاه برای شواهد عفونت با یکی از ویروس‌های دنگی آزمایش شود.
تشخیص زودهنگام تب دنگی
تشخیص قطعی تب دنگی معمولاً با انجام آزمایش‌های خون صورت می‌گیرد. این آزمایش‌ها به تشخیص وجود ویروس دنگی در خون کمک می‌کنند. با این حال، به دلیل شباهت علائم تب دنگی با برخی بیماری‌های دیگر، تشخیص زودهنگام بر اساس علائم بالینی بیمار نیز اهمیت دارد.
علائم هشداردهنده تب دنگی که نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارند عبارتند از:
- تب بالا و مداوم
- درد شدید پشت چشم‌ها
- درد شدید عضلانی و مفصلی
- خستگی مفرط
- بثورات پوستی
- استفراغ مداوم
- درد شدید شکمی
- خونریزی از بینی، لثه یا سایر قسمت‌های بدن
- تنگی نفس
آزمایش‌های تشخیصی:
آزمایش خون: این آزمایش به تشخیص وجود ویروس دنگی در خون کمک می‌کند.
شمارش کامل خون: این آزمایش برای بررسی تعداد گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها انجام می‌شود.
آزمایش‌های عملکرد کبد: این آزمایش‌ها برای بررسی عملکرد کبد انجام می‌شوند.
بهترین روش‌های درمان تب دنگی
تاکنون داروی خاصی برای درمان ویروس دنگی وجود ندارد و درمان این بیماری بیشتر بر تسکین علائم و مراقبت‌های حمایتی متمرکز است.
درمان‌های معمول عبارتند از:
استراحت کافی: استراحت در منزل و پرهیز از فعالیت‌های سنگین
مصرف مایعات فراوان: برای جلوگیری از کم‌آبی بدن
مصرف داروهای ضد تب و مسکن: برای کاهش تب و درد.
توجه: داروی بدون نسخه (OTC) استامینوفن (تیلنول، سایرین) می تواند به کاهش درد و تب عضلانی کمک کند. اما اگر تب دنگی دارید، باید از سایر مسکن‌های OTC، از جمله آسپرین، ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، دیگران) و ناپروکسن سدیم (Aleve) اجتناب کنید. این مسکن ها می توانند خطر عوارض خونریزی تب دنگی را افزایش دهند.
از مصرف آسپرین و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن خودداری کنید، زیرا ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهند.
مراجعه به پزشک: در صورت بروز علائم شدید، مانند خونریزی یا مشکل تنفسی، باید فوراً به پزشک مراجعه کرد.
درمان تب دنگی شدید:
در موارد شدید تب دنگی، بیمار ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان و درمان‌های تخصصی داشته باشد. این درمان‌ها شامل موارد زیر می‌شود:
- تزریق مایعات وریدی: برای جبران مایعات از دست رفته بدن
- تزریق پلاکت: در صورت کاهش شدید پلاکت خون
- درمان حمایتی: برای کنترل علائم و عوارض بیماری
پیشگیری از تب دنگی
بهترین راه برای پیشگیری از تب دنگی، جلوگیری از گزش پشه آئدس است. برخی از اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:
استفاده از پشه بند: هنگام خواب و در مناطقی که پشه آئدس وجود دارد، از پشه بند استفاده کنید.
استفاده از لباس آستین بلند و شلوار بلند: برای پوشاندن قسمت‌های بیشتری از بدن
استفاده از حشره‌کش‌ها: استفاده از حشره‌کش‌های مناسب برای دفع پشه‌ها
از بین بردن آب راکد: آب راکد مکان مناسبی برای تخم‌گذاری پشه آئدس است، بنابراین باید ظروف حاوی آب را به طور مرتب تخلیه کرد.
نصب توری روی پنجره‌ها و درها: برای جلوگیری از ورود پشه‌ها به داخل خانه
تب رنگی
تب دنگی یک عفونت ویروسی است که از طریق نیش پشه های آلوده به انسان منتقل می شود. حدود نیمی از جمعیت جهان در حال حاضر در معرض خطر ابتلا به تب دنگی هستند و تخمین زده می شود که هر سال 100 تا 400 میلیون عفونت رخ می دهد.
دنگی در آب و هوای گرمسیری و نیمه گرمسیری در سراسر جهان، بیشتر در مناطق شهری و نیمه شهری یافت می شود. در حالی که بسیاری از عفونت های دنگی بدون علامت هستند یا فقط بیماری خفیف ایجاد می کنند، این ویروس گهگاه می تواند باعث موارد شدیدتر و حتی مرگ شود. پیشگیری و کنترل دنگی به کنترل ناقل بستگی دارد. هیچ درمان خاصی برای تب دنگی شدید وجود ندارد و تشخیص زودهنگام و دسترسی به مراقبت های پزشکی مناسب تا حد زیادی میزان مرگ و میر دنگی شدید را کاهش می دهد.
توجه: این مقاله صرفاً به منظور اطلاع‌رسانی تهیه شده است و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی استفاده شود. در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی، همیشه با پزشک خود مشورت کنید.
