تشخیص زودهنگام تب دنگی در کودکان
تشخیص زودهنگام تب دنگی در کودکان بسیار مهم است تا از عوارض جدی آن جلوگیری شود. علائم تب دنگی در کودکان معمولاً شبیه به سایر بیماری‌های ویروسی است و ممکن است با آنفلوانزا اشتباه گرفته شود.
علائم هشداردهنده تب دنگی در کودکان
علائم تب دنگی در کودکان چیست؟ تب دنگی معمولاً علائم خفیف‌تری را در کودکان کوچک‌تر و کسانی که برای اولین بار آلوده می‌شوند، ایجاد می‌کند. علائم متوسط تا شدید ممکن است در کودکان بزرگتر، بزرگسالان و کسانی که قبلاً آلوده شده اند رخ دهد.
تب بالا و ناگهانی: یکی از بارزترین علائم تب دنگی در کودکان است.
سردرد شدید: اغلب پشت چشم‌ها احساس می‌شود.
دردهای عضلانی و مفصلی شدید: کودک ممکن است از درد در دست‌ها، پاها و مفاصل شکایت کند.
خستگی شدید: کودک ممکن است بی‌حال و بی‌رمق باشد.
کاهش اشتها: و ممکن است حالت تهوع و استفراغ نیز داشته باشد.
بثورات پوستی: معمولاً به صورت لکه‌های قرمز و کوچک ظاهر می‌شوند.
درد شکمی: در برخی موارد، کودک ممکن از درد شکم شکایت کند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر کودک شما علائمی را نشان داد و مشکوک به دنگی است، اولین کاری که باید انجام دهید این است که کودک خود را برای ارزیابی از پزشک بیاورید.
پزشک در مورد سابقه پزشکی و سفرهای اخیر فرزند شما سؤال می کند، به خصوص اگر فرزند شما اخیراً به منطقه ای که تب دنگی در آن شیوع دارد سفر کرده باشد. برای تشخیص، پزشک کودک شما را معاینه می کند و علائم او را ارزیابی می کند. سپس یک نمونه خون برای آزمایش ارسال می شود. تشخیص بر اساس علائم گزارش شده، معاینه فیزیکی و تحقیقات انجام می شود.
تشخیص تب دنگی
تشخیص قطعی تب دنگی با انجام آزمایش خون انجام می‌شود. این آزمایش‌ها به تشخیص وجود ویروس دنگی در خون کمک می‌کنند.
آزمایش‌های تشخیصی معمول عبارتند از:
- آزمایش NS1: این روش می تواند این ویروس را در مراحل اولیه / تب تشخیص دهد.
- آزمایش IgM: این آزمایش برای تشخیص عفونت حاد یا اخیر دنگی استفاده می‌شود.
- آزمایش IgG: این آزمایش برای تشخیص عفونت گذشته دنگی استفاده می‌شود.
اهمیت تشخیص زودهنگام
تشخیص زودهنگام تب دنگی در کودکان بسیار مهم است زیرا به پزشک اجازه می‌دهد تا درمان مناسب را آغاز کند و از بروز عوارض جدی جلوگیری کند. عوارض تب دنگی در کودکان ممکن است شامل خونریزی، نارسایی اندام‌ها و حتی … باشد.
درمان تب دنگی در کودکان
تاکنون داروی خاصی برای درمان ویروس دنگی وجود ندارد و درمان این بیماری بیشتر بر تسکین علائم و مراقبت‌های حمایتی متمرکز است.
درمان‌های معمول عبارتند از:
استراحت کافی: اجازه دهید کودک شما تا حد امکان استراحت در رختخواب داشته باشد .
مصرف مایعات فراوان: برای جلوگیری از کم‌آبی بدن.
مصرف داروهای ضد تب و مسکن: برای کاهش تب و درد.
توجه: از مصرف آسپرین و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن خودداری کنید، زیرا ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهند.
احتیاط: به کودک خود آسپرین، ایبوپروفن و آنتی بیوتیک ندهید!
مراجعه به پزشک: در صورت بروز علائم شدید، مانند خونریزی یا مشکل تنفسی، باید فوراً به پزشک مراجعه کرد.
پیشگیری از تب دنگی
بهترین راه برای پیشگیری از تب دنگی، جلوگیری از گزش پشه آئدس است. برخی از اقدامات پیشگیرانه عبارتند از:
استفاده از پشه بند: هنگام خواب و در مناطقی که پشه آئدس وجود دارد، از پشه بند استفاده کنید.
استفاده از لباس آستین بلند و شلوار بلند: برای پوشاندن قسمت‌های بیشتری از بدن
استفاده از حشره‌کش‌ها: استفاده از حشره‌کش‌های مناسب برای دفع پشه‌ها
از بین بردن آب راکد: آب راکد مکان مناسبی برای تخم‌گذاری پشه آئدس است، بنابراین باید ظروف حاوی آب را به طور مرتب تخلیه کرد.
نصب توری روی پنجره‌ها و درها: برای جلوگیری از ورود پشه‌ها به داخل خانه
توجه: این مقاله صرفاً به منظور اطلاع‌رسانی تهیه شده است و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی استفاده شود. در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی، همیشه با پزشک کودک خود مشورت کنید.
